معنی فارسی homestead
B1 /ˈhoʊmˌstɛd/خانه‌نشینی، زمینی که فرد روی آن زندگی و مزرعه‌داری می‌کند.
A house or property with land used for farming.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A house together with surrounding land and buildings, especially on a farm; the property comprising these.
معنی(noun):
The place that is one's home.
معنی(noun):
A cluster of several houses occupied by an extended family.
معنی(noun):
The home or seat of a family; place of origin.
verb
معنی(verb):
To acquire or settle on land as a homestead.
example
معنی(example):
آنها در یک خانه‌نشینی در حومه زندگی می‌کردند.
مثال:
They lived on a homestead in the countryside.
معنی(example):
خانه‌نشینی بزرگ بود و باغ زیبایی داشت.
مثال:
The homestead was large and had a beautiful garden.
معنی فارسی کلمه homestead
:
خانه‌نشینی، زمینی که فرد روی آن زندگی و مزرعه‌داری می‌کند.
