معنی فارسی impertinence

B2 /ɪm.ˈpɝ.tɨ.nəns/

بی‌احترامی یا رد کردن هنجارهای اجتماعی.

Lack of respect; rudeness.

noun

معنی(noun):

Lack of pertinence; irrelevance.

معنی(noun):

An instance of this; a moment of being impertinent.

معنی(noun):

The fact or character of being out of place; inappropriateness.

معنی(noun):

Insolence; impudence.

example

معنی(example):

بی‌احترامی او باعث رنجش معلم شد.

مثال:

His impertinence offended the teacher.

معنی(example):

او در طول جلسه بی‌احترامی نشان داد.

مثال:

She showed impertinence during the meeting.

معنی فارسی کلمه impertinence

بی‌احترامی یا رد کردن هنجارهای اجتماعی.