معنی فارسی impertinent
B2 /ɪm.ˈpɝ.tɨ.nənt/بیادب و توهینآمیز به طوری که خشم ایجاد کند.
Rude or disrespectful, often in a bold way.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
An impertinent individual.
adjective
معنی(adjective):
Insolent, ill-mannered
معنی(adjective):
Irrelevant (opposite of pertinent)
example
معنی(example):
قطع کردن او بیادبانه بود.
مثال:
It was impertinent of him to interrupt.
معنی(example):
اظهارات بیادبانه او مورد قدردانی قرار نگرفت.
مثال:
Her impertinent remarks were not appreciated.
معنی فارسی کلمه impertinent
:
بیادب و توهینآمیز به طوری که خشم ایجاد کند.
