معنی فارسی impute
B2 /ɪmˈpjuːt/نسبت دادن ویژگی، رفتار یا احساس به کسی.
To attribute or ascribe something, often a fault, to someone.
- verb
verb
معنی(verb):
To attribute or ascribe (responsibility or fault) to a cause or source.
مثال:
The teacher imputed the student's failure to his nervousness.
معنی(verb):
To ascribe (sin or righteousness) to someone by substitution.
معنی(verb):
To take into account.
معنی(verb):
To attribute or credit to.
مثال:
People impute great cleverness to cats.
معنی(verb):
To replace missing data with substituted values.
example
معنی(example):
به دیگران نیازی به انتساب نیتها نیست.
مثال:
Do not impute motives to others.
معنی(example):
او تصمیم گرفت هیچ تقصیری را نسبت ندهد.
مثال:
She decided not to impute any blame.
معنی فارسی کلمه impute
:
نسبت دادن ویژگی، رفتار یا احساس به کسی.
