معنی فارسی incantation
C1 /inkænˈteɪʃən/عبارتی که به عنوان بخشی از یک عمل جادوئی یا طالعبینی گفته میشود.
A series of words said as a magic spell or charm.
- noun
noun
معنی(noun):
The act or process of using formulas and/or usually rhyming words, sung or spoken, with occult ceremonies, for the purpose of raising spirits, producing enchantment, or creating other magical results.
معنی(noun):
A formula of words used as above.
معنی(noun):
Any esoteric command or procedure.
example
معنی(example):
آنها در حین مراسم یک جادو گفتند.
مثال:
They spoke an incantation during the ceremony.
معنی(example):
جادوگر یک جادو را زیر لب گفت.
مثال:
The wizard muttered an incantation.
معنی فارسی کلمه incantation
:
عبارتی که به عنوان بخشی از یک عمل جادوئی یا طالعبینی گفته میشود.
