معنی فارسی inconvenient
B2غیرمطلوب یا غیرساده بودن وضعیت یا شرایط.
Not suitable or appropriate; causing difficulty.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
An inconsistency, an incongruity.
معنی(noun):
An inconvenient circumstance or situation; an inconvenience.
adjective
معنی(adjective):
Not convenient
example
معنی(example):
زمان جلسه برای همه ناراحتکننده بود.
مثال:
The meeting time was inconvenient for everyone.
معنی(example):
این مکان به دست آوردن آن بسیار ناراحتکننده است.
مثال:
This location is quite inconvenient to reach.
معنی فارسی کلمه inconvenient
:
غیرمطلوب یا غیرساده بودن وضعیت یا شرایط.
