معنی فارسی incumbency
B2 /ɪŋˈkʌmbənsi/مدت زمانی که یک فرد در یک سمت یا مقام باقی میماند.
The holding of an office or the period during which it is held.
- noun
noun
معنی(noun):
The state of being incumbent.
معنی(noun):
An obligation or duty
معنی(noun):
A tenure
معنی(noun):
Benefice, lucrative position or possession
example
معنی(example):
در طول دوره تصدی او، قوانین زیادی تصویب شد.
مثال:
During his incumbency, many laws were passed.
معنی(example):
دوره تصدی شهردار بسیار مؤثر بوده است.
مثال:
The incumbency of the mayor has been very effective.
معنی فارسی کلمه incumbency
:
مدت زمانی که یک فرد در یک سمت یا مقام باقی میماند.
