معنی فارسی inner ear
B2بخشی از گوش که مسئول شنوایی و تعادل است.
The innermost part of the ear, responsible for balance and hearing.
- noun
noun
معنی(noun):
The portion of the ear located within the temporal bone which includes the semicircular canals, vestibule, and cochlea and is responsible for hearing and balance.
معنی(noun):
Mind's ear.
example
معنی(example):
گوش داخلی به ما کمک میکند تا تعادل داشته باشیم.
مثال:
The inner ear helps us balance.
معنی(example):
مشکلات گوش داخلی میتواند باعث سرگیجه شود.
مثال:
Problems with the inner ear can cause dizziness.
معنی فارسی کلمه inner ear
:
بخشی از گوش که مسئول شنوایی و تعادل است.
