معنی فارسی intercession
B2دعای میانجیگری برای دیگری، به طور معمول در یک زمینه مذهبی.
The action of intervening on behalf of another, often through prayer.
- noun
noun
معنی(noun):
The act of intervening or mediating between two parties.
معنی(noun):
A prayer to God on behalf of another person.
example
معنی(example):
کشیش برای جامعه دعا کرد.
مثال:
The priest offered an intercession for the community.
معنی(example):
عبادت در بسیاری از شیوههای مذهبی مهم است.
مثال:
Intercession is important in many religious practices.
معنی فارسی کلمه intercession
:
دعای میانجیگری برای دیگری، به طور معمول در یک زمینه مذهبی.
