معنی فارسی laceration
B2 /læsəˈɹeɪʃən/زخم لبه‌دار یا بریدن پوست که معمولاً شدید است و نیاز به درمان پزشکی دارد.
A deep cut or tear in the skin that usually requires medical attention.
- noun
noun
معنی(noun):
An irregular open wound caused by a blunt impact to soft tissue.
مثال:
The doctor sewed up the laceration in his arm.
معنی(noun):
The act of lacerating or tearing.
example
معنی(example):
پزشک زخم بریده‌ام را با بخیه درمان کرد.
مثال:
The doctor treated my laceration with stitches.
معنی(example):
یک زخم عمیق می‌تواند منجر به خونریزی شدید شود.
مثال:
A deep laceration can lead to significant bleeding.
معنی فارسی کلمه laceration
:
زخم لبه‌دار یا بریدن پوست که معمولاً شدید است و نیاز به درمان پزشکی دارد.
