معنی فارسی landmass
B1 /ˈlænd.mæs/توده‌‌ی زمین، یک ناحیه وسیع از زمین که به شکل یک واحد متمایز وجود دارد.
A large continuous area of land.
- noun
noun
معنی(noun):
A large continuous area of land, either surrounded by sea or contiguous with another landmass.
example
معنی(example):
گرینلند بزرگ‌ترین توده زمین در منطقه قطب شمال است.
مثال:
Greenland is the largest landmass in the Arctic.
معنی(example):
توده زمین استرالیا شامل جزیره تاسمانیا است.
مثال:
The landmass of Australia includes the island of Tasmania.
معنی فارسی کلمه landmass
:
توده‌‌ی زمین، یک ناحیه وسیع از زمین که به شکل یک واحد متمایز وجود دارد.
