معنی فارسی middle ears
B1گوش میانی، بخشی از گوش که بین گوش خارجی و داخلی قرار دارد و نقش مهمی در شنوایی دارد.
The part of the ear that is located between the outer ear and the inner ear, responsible for transmitting sound vibrations.
- noun
noun
معنی(noun):
The cavity in the temporal bone between the eardrum and the inner ear that contains the ossicles, and which conveys sound to the cochlea.
example
معنی(example):
گوش میانی در تقویت صدا کمک می‌کند.
مثال:
The middle ears help in amplifying sound.
معنی(example):
عفونت‌ها می‌توانند بر سلامت گوش‌های میانی تأثیر بگذارند.
مثال:
Infections can affect the health of the middle ears.
معنی فارسی کلمه middle ears
:
گوش میانی، بخشی از گوش که بین گوش خارجی و داخلی قرار دارد و نقش مهمی در شنوایی دارد.
