معنی فارسی minstrel
B1 /mɪnstɹəl/نوازنده‌ای که در دوران قدیم به سفر می‌پرداخته و نغمه‌ها و داستان‌ها را اجرا می‌کرده است.
A musician or poet who traveled and performed songs, especially in medieval times.
- noun
A medieval traveling entertainer who would sing and recite poetry, often to his own musical accompaniment.
One of a troupe of entertainers who wore black makeup (blackface) to present a so-called minstrel show, being a variety show of song, dance and banjo music.
نوازنده لوت نواخت و آهنگ‌های عاشقانه خواند.
The minstrel played a lute and sang songs of love.
در زمان‌های قرون وسطی، نوازندگان از شهری به شهر دیگر سفر می‌کردند و موسیقی خود را به اشتراک می‌گذاشتند.
In medieval times, minstrels traveled from town to town sharing their music.
معنی فارسی کلمه minstrel
:
نوازنده‌ای که در دوران قدیم به سفر می‌پرداخته و نغمه‌ها و داستان‌ها را اجرا می‌کرده است.
