معنی فارسی mire
B1 /ˈmaɪɚ/گِل، به معنای گیر کردن یا در شرایط سخت بودن.
To get stuck in a difficult situation or to become bogged down.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
Deep mud; moist, spongy earth.
معنی(noun):
An undesirable situation, a predicament.
verb
معنی(verb):
To cause or permit to become stuck in mud; to plunge or fix in mud.
مثال:
to mire a horse or wagon
معنی(verb):
To sink into mud.
معنی(verb):
To weigh down.
معنی(verb):
To soil with mud or foul matter.
example
معنی(example):
مواظب باش کفشهای خود را در گل نیندازی.
مثال:
Be careful not to mire your shoes in the mud.
معنی(example):
این پروژه در تاخیرها و پیچیدگیها گیر کرده است.
مثال:
The project started to mire in delays and complications.
معنی فارسی کلمه mire
:
گِل، به معنای گیر کردن یا در شرایط سخت بودن.
