معنی فارسی misconduct
B1 /mɪsˈkɒndʌkt/رفتار نادرست یا غیرقانونی، به ویژه در یک موقعیت حرفهای.
Unacceptable or improper behavior, especially by a professional.
- noun
noun
معنی(noun):
Behavior that is considered to be unacceptable.
مثال:
The student was threatened with a £2000 fine and banned from using the university's computing resources for two weeks due to gross misconduct on the Internet.
example
معنی(example):
معلم به دلیل رفتار نادرست اخراج شد.
مثال:
The teacher was dismissed due to misconduct.
معنی(example):
رفتار نادرست او در محل کار گزارش شد.
مثال:
Her misconduct in the workplace was reported.
معنی فارسی کلمه misconduct
:
رفتار نادرست یا غیرقانونی، به ویژه در یک موقعیت حرفهای.
