معنی فارسی miscueing

B1

اشتباه در برقراری ارتباط یا بیان یک کلمه یا جمله به طور نادرست.

The act of making mistakes in speech or writing, often leading to misunderstandings.

verb
معنی(verb):

To give an incorrect cue.

معنی(verb):

To mishit, strike incorrectly.

noun
معنی(noun):

An instance of something being miscued; a miscue.

example
معنی(example):

دانش‌آموز در تلفظ چندین کلمه دچار اشتباه شده بود.

مثال:

The student was miscueing the pronunciation of several words.

معنی(example):

اشتباه‌های او در گفتار باعث سوءتفاهم‌ها شد.

مثال:

Her miscueing led to misunderstandings during the conversation.

معنی فارسی کلمه miscueing

: معنی miscueing به فارسی

اشتباه در برقراری ارتباط یا بیان یک کلمه یا جمله به طور نادرست.