معنی فارسی nuclide
B2 /ˈn(j)uːklaɪd/نوکلید، نوعی از اتم که با ترکیب و عدد جرمی خاص مشخص می‌شود و ویژگی‌های ایزوتوپی آن را شامل می‌شود.
A distinct nuclear species characterized by its number of protons and neutrons.
- noun
noun
معنی(noun):
An atomic nucleus specified by its atomic number and atomic mass.
example
معنی(example):
نوکلید یک ایزوتوپ خاص از یک عنصر است.
مثال:
A nuclide is a specific isotope of an element.
معنی(example):
دانشمندان نوکلیدها را برای درک تجزیه رادیواکتیو مطالعه می‌کنند.
مثال:
Scientists study nuclides to understand radioactive decay.
معنی فارسی کلمه nuclide
:
نوکلید، نوعی از اتم که با ترکیب و عدد جرمی خاص مشخص می‌شود و ویژگی‌های ایزوتوپی آن را شامل می‌شود.
