معنی فارسی observance
B1 /əbˈzɝvəns/رعایت، عملی است که در آن فرد به یک رسم یا قانون احترام می‌گذارد.
The act of adhering to or following a practice, custom, or rule.
- noun
noun
معنی(noun):
The practice of complying with a law, custom, command or rule.
معنی(noun):
The custom of celebrating a holiday or similar occasion.
معنی(noun):
Observation or the act of watching.
معنی(noun):
A rule governing a religious order, especially in the Roman Catholic church.
معنی(noun):
That which is to be observed.
معنی(noun):
Reverence; homage.
example
معنی(example):
رعایت تعطیلات در فرهنگ ما بسیار مهم است.
مثال:
The observance of the holiday is very important in our culture.
معنی(example):
رعایت قوانین به حفظ نظم کمک می‌کند.
مثال:
The observance of rules helps maintain order.
معنی فارسی کلمه observance
:
رعایت، عملی است که در آن فرد به یک رسم یا قانون احترام می‌گذارد.
