معنی فارسی once upon a time
A1 /ˈwʌns.əˈpɒn.əˈtaɪ̯m/عبارتی که معمولاً در آغاز داستان‌ها و افسانه‌ها استفاده می‌شود.
A phrase typically used to begin a fairy tale or story.
- adverb
adverb
معنی(adverb):
The traditional beginning of children's stories, especially fairy tales.
معنی(adverb):
A long time ago (typically said of something that is not well remembered).
مثال:
I don't speak Spanish, but I could read it pretty well once upon a time.
example
معنی(example):
روزی روزگاری، شوالیه‌ای شجاع بود.
مثال:
Once upon a time, there was a brave knight.
معنی(example):
روزی روزگاری، در سرزمینی دور، پادشاهی دانا زندگی می‌کرد.
مثال:
Once upon a time, in a faraway land, lived a wise king.
معنی فارسی کلمه once upon a time
:
عبارتی که معمولاً در آغاز داستان‌ها و افسانه‌ها استفاده می‌شود.
