معنی فارسی onus

B2 /ˈoʊnəs/

بار یا مسئولیت، به ویژه مسئولیت اثبات یک مورد یا ادعای خاص.

The responsibility or burden for something.

noun

معنی(noun):

A legal obligation.

مثال:

The onus is on the landlord to make sure the walls are protected from mildew.

معنی(noun):

Burden of proof, onus probandi

مثال:

The onus is on those who disagree with my proposal to explain why.

معنی(noun):

Stigma.

معنی(noun):

Blame.

معنی(noun):

Responsibility; burden.

example

معنی(example):

مسئولیت بر عهده معلم است که به دانش‌آموزان کمک کند تا موفق شوند.

مثال:

The onus is on the teacher to help students succeed.

معنی(example):

مسئولیت اثبات بر عهده دادستان در یک دادگاه است.

مثال:

The onus of proof lies with the prosecution in a trial.

معنی فارسی کلمه onus

بار یا مسئولیت، به ویژه مسئولیت اثبات یک مورد یا ادعای خاص.