معنی فارسی outbearing
B1حالت یا ویژگی رفتار و نگرشی که به طور قابل توجهی از دیگران برتر است.
Having a dominant or superior demeanor or attitude.
- ADJECTIVE
example
معنی(example):
نگرش برتر او باعث شده بود که دیگران نتوانند مشارکت کنند.
مثال:
His outbearing attitude made it hard for others to contribute.
معنی(example):
افراد برتر معمولاً مباحث را تسلط می‌کنند.
مثال:
Outbearing individuals often dominate discussions.
معنی فارسی کلمه outbearing
:
حالت یا ویژگی رفتار و نگرشی که به طور قابل توجهی از دیگران برتر است.
