معنی فارسی outer space
B1 /ˌaʊtɚ ˈspeɪs/فضای بیرونی به محیطی در خارج از جو زمین اشاره دارد که خالی از هوا و پر از ستاره‌ها و سحابی‌ها است.
The vast expanse beyond the Earth’s atmosphere, containing stars and galaxies.
- noun
noun
معنی(noun):
Region outside explored space.
معنی(noun):
Any region of space beyond limits determined with reference to boundaries of a celestial system or body, especially the region of space immediately beyond Earth's atmosphere.
معنی(noun):
A bluish shade of black.
example
معنی(example):
فضانوردان برای کاوش در جهان به فضا می‌روند.
مثال:
Astronauts travel to outer space to explore the universe.
معنی(example):
فضای بیرونی یک خلأ است، به این معنی که هوایی ندارد.
مثال:
Outer space is a vacuum, meaning it has no air.
معنی فارسی کلمه outer space
:
فضای بیرونی به محیطی در خارج از جو زمین اشاره دارد که خالی از هوا و پر از ستاره‌ها و سحابی‌ها است.
