معنی فارسی outfight
B1پیشی گرفتن در نبرد، غالب شدن بر حریف در یک رقابت و مبارزه.
To fight more effectively than someone else, usually in a competitive situation.
- verb
verb
معنی(verb):
To fight or battle better than.
example
معنی(example):
مشتزنان در رینگ از یکدیگر پیشی خواهند گرفت.
مثال:
The boxers will outfight each other in the ring.
معنی(example):
او توانست در دور آخر از رقیب خود پیشی بگیرد.
مثال:
He was able to outfight his opponent in the last round.
معنی فارسی کلمه outfight
:
پیشی گرفتن در نبرد، غالب شدن بر حریف در یک رقابت و مبارزه.
