معنی فارسی outworld
B1دنیای خارج از محیط عادی یا آشنا.
A term referring to the unknown or unfamiliar environments outside one's usual surroundings.
- noun
noun
معنی(noun):
A planet that is remote from the homeworld of a civilization.
example
معنی(example):
ماجراجویان به دنیای بیرون رفتند تا کشف کنند.
مثال:
The adventurers went out into the outworld to explore.
معنی(example):
او در دنیای بیرون احساس بیگانگی کرد.
مثال:
She felt like an outsider in the outworld.
معنی فارسی کلمه outworld
:
دنیای خارج از محیط عادی یا آشنا.
