معنی فارسی peals
B1 /piːlz/صدای بلند و موزون، معمولاً مربوط به زنگ یا خنده.
Loud ringing sound, typically from bells; also refers to bursts of laughter.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A loud sound, or a succession of loud sounds, as of bells, thunder, cannon, shouts, laughter, of a multitude, etc.
معنی(noun):
A set of bells tuned to each other according to the diatonic scale.
معنی(noun):
The changes rung on a set of bells.
معنی(noun):
A small salmon; a grilse; a sewin.
verb
معنی(verb):
To sound with a peal or peals.
معنی(verb):
To utter or sound loudly.
معنی(verb):
To assail with noise.
معنی(verb):
To resound; to echo.
معنی(verb):
To pour out.
معنی(verb):
To appeal.
example
معنی(example):
زنگ‌های کلیسا هر روز یکشنبه صدا می‌زنند.
مثال:
The church bells peals every Sunday.
معنی(example):
ما می‌توانستیم صدای خنده‌های ممتد از جشن را بشنویم.
مثال:
We could hear the peals of laughter from the party.
معنی فارسی کلمه peals
:
صدای بلند و موزون، معمولاً مربوط به زنگ یا خنده.
