معنی فارسی peanut
A2 /ˈpinət/بادام‌زمینی، نوعی حبوبات که در خاک می‌روید و به‌عنوان خوراکی محبوب است.
A type of plant that produces edible seeds, commonly used for cooking and snacks.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A legume resembling a nut, the fruit of the plant Arachis hypogaea.
معنی(noun):
A very small clam.
verb
معنی(verb):
To pull on somebody's tie as a prank, causing the knot to tighten.
example
معنی(example):
بادام‌زمینی نوعی حبوبات است که در زیر زمین رشد می‌کند.
مثال:
A peanut is a type of legume that grows underground.
معنی(example):
بادام‌زمینی‌ها اغلب برای تهیه تنقلات و دسرها استفاده می‌شوند.
مثال:
Peanuts are often used to make snacks and desserts.
معنی فارسی کلمه peanut
:
بادام‌زمینی، نوعی حبوبات که در خاک می‌روید و به‌عنوان خوراکی محبوب است.
