معنی فارسی penances
B1کیفری که فرد برای جبران گناه یا اشتباهی که مرتکب شده انجام می‌دهد.
Acts of self-discipline or punishment to show regret for wrongdoing, often used in religious contexts.
- noun
noun
معنی(noun):
A voluntary self-imposed punishment for a sinful act or wrongdoing. It may be intended to serve as reparation for the act.
معنی(noun):
A sacrament in some Christian churches.
معنی(noun):
Any instrument of self-punishment.
معنی(noun):
Repentance
معنی(noun):
Pain; sorrow; suffering
example
معنی(example):
او برای جبران اشتباهاتش، کیفرها را انجام داد.
مثال:
He did penances to atone for his mistakes.
معنی(example):
کشیش بعد از اعتراف به او کیفرهایی داد.
مثال:
The priest gave him penances after the confession.
معنی فارسی کلمه penances
:
کیفری که فرد برای جبران گناه یا اشتباهی که مرتکب شده انجام می‌دهد.
