معنی فارسی perigee
B2 /ˈpɛɹədʒi/پریجی، نزدیک‌ترین نقطه به زمین در مدار یک شئ فضایی.
The point in the orbit of an object where it is closest to the Earth.
- noun
noun
معنی(noun):
The point, in an orbit about the Earth, that is closest to the Earth: the periapsis of an Earth orbiter.
معنی(noun):
(more generally) The point, in an orbit about any planet, that is closest to the planet: the periapsis of any satellite.
معنی(noun):
(possibly obsolete outside astrology) The point, in any trajectory of an object in space, where it is closest to the Earth.
example
معنی(example):
ماهواره در نزدیک‌ترین نقطه به زمین در وضعیت پریجی قرار دارد.
مثال:
The satellite is closest to Earth at its perigee.
معنی(example):
در طی پریجی، ماه در آسمان بزرگ‌تر به نظر می‌رسد.
مثال:
During the perigee, the moon appears larger in the sky.
معنی فارسی کلمه perigee
:
پریجی، نزدیک‌ترین نقطه به زمین در مدار یک شئ فضایی.
