معنی فارسی pharisaic
C1 /ˈfɛɹɪˌseɪjɪk/رفتار یا نگرش خودپسندانه و ظاهری پرهیزگارانه که به دنبال محکوم کردن دیگران است.
Hypocritically self-righteous or strict observance of the law, often used to describe attitudes that show an outward display of virtue without real moral integrity.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Of or pertaining to the Pharisees.
معنی(adjective):
Emphasizing the observance of ritual or practice over the meaning.
معنی(adjective):
Self-righteous.
example
معنی(example):
نگرش فریسی او باعث شد دیگران نتوانند صادق باشند.
مثال:
His pharisaic attitude made it hard for others to be honest.
معنی(example):
رفتار فریسی معمولاً بر خودرایی تمرکز دارد.
مثال:
Pharisaic behavior often focuses on self-righteousness.
معنی فارسی کلمه pharisaic
:
رفتار یا نگرش خودپسندانه و ظاهری پرهیزگارانه که به دنبال محکوم کردن دیگران است.
