معنی فارسی phonetics
B2 /fəˈnɛtɪks/علمی که به بررسی و تحلیل صداهای گفتار و ویژگی‌های آنها می‌پردازد.
The branch of linguistics that deals with the sounds of human speech.
- noun
noun
معنی(noun):
The study of the physical sounds of human speech, concerned with the physical properties of speech sounds (phones), and the processes of their physiological production, auditory reception, and neurophysiological perception, and their representation by written symbols.
example
معنی(example):
زبان‌شناسی صوتی مطالعه صداها در زبان‌ها است.
مثال:
Phonetics is the study of sounds in languages.
معنی(example):
او در حال گذراندن یک دوره زبان‌شناسی صوتی است تا گفتار را بهتر درک کند.
مثال:
She is taking a course in phonetics to better understand speech.
معنی فارسی کلمه phonetics
:
علمی که به بررسی و تحلیل صداهای گفتار و ویژگی‌های آنها می‌پردازد.
