معنی فارسی phonetician
B2 /ˌfoʊnəˈtɪʃ(ə)n/شخصی که به مطالعه صداها و ویژگی‌های صوتی زبان‌ها می‌پردازد.
A specialist in phonetics, the study of the sounds of human speech.
- noun
noun
معنی(noun):
A person who specializes in the physiology, acoustics, and perception of speech.
معنی(noun):
A person who specializes in the study of speech sounds and their representation by written symbols.
معنی(noun):
A dialectologist; a person who studies regional differences in speech sounds.
example
معنی(example):
یک زبان‌شناس صوتی به مطالعه صداهای گفتار انسانی می‌پردازد.
مثال:
A phonetician studies the sounds of human speech.
معنی(example):
زبان‌شناس صوتی بینش‌هایی در مورد تلفظ زبان ارائه داد.
مثال:
The phonetician provided insight into language pronunciation.
معنی فارسی کلمه phonetician
:
شخصی که به مطالعه صداها و ویژگی‌های صوتی زبان‌ها می‌پردازد.
