معنی فارسی phonotactics

B2 /ˈfoʊnoʊˌtæktɪks/

فونوتاکتیک، مطالعه ترکیب‌های ممکن و غیرممکن صداها در زبان‌ها است.

The study of the rules that govern the permissible combinations of sounds in a given language.

مکالمه با هوش مصنوعی آموزش زبان با فیلم

noun

معنی(noun):

A branch of phonology that deals with the restrictions a language applies to combinations of phonemes.

example

معنی(example):

فونوتاکتیک به قوانین حاکم بر ترکیب‌های مجاز صداها اشاره دارد.

مثال:

Phonotactics refers to the rules governing permissible sound combinations.

معنی(example):

درک فونوتاکتیک به یادگیری تلفظ زبان کمک می‌کند.

مثال:

Understanding phonotactics helps in learning a language's pronunciation.

معنی فارسی کلمه phonotactics

فونوتاکتیک، مطالعه ترکیب‌های ممکن و غیرممکن صداها در زبان‌ها است.