معنی فارسی playhouse
A2 /ˈpleɪhaʊs/طبق اصول معمول، به محلی اطلاق می‌شود که کودکان برای بازی در آن با اسباب بازی‌ها سرگرم می‌شوند.
A small house or structure used for children to play in.
- noun
noun
معنی(noun):
A child's toy domestic dwelling, either for dolls or large enough for the child to enter.
معنی(noun):
A venue for performing plays.
example
معنی(example):
کودکان یک خانه بازی در باغ درست کردند.
مثال:
The children built a playhouse in the garden.
معنی(example):
آنها بعدازظهر را در خانه بازی گذرانده و تظاهر به دزدی دریایی کردند.
مثال:
They spent the afternoon in the playhouse pretending to be pirates.
معنی فارسی کلمه playhouse
:
طبق اصول معمول، به محلی اطلاق می‌شود که کودکان برای بازی در آن با اسباب بازی‌ها سرگرم می‌شوند.
