معنی فارسی plebeian
B2 /pliˈbiːən/عامیانه، معمولی یا متعلق به قشر مردم عادی، به ویژه در مقابل افراد متمول.
Common or vulgar; pertaining to the common people.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A member of the plebs, the common citizens of ancient Rome.
معنی(noun):
A commoner, particularly a low, vulgar person.
adjective
معنی(adjective):
Of or concerning the plebs, the common citizens of ancient Rome.
معنی(adjective):
Of or concerning the common people.
معنی(adjective):
Common, particularly vulgar, crude, coarse, uncultured.
example
معنی(example):
سلیقه‌های او کاملاً عامیانه بود و غذاهای فست‌فود را به رستوران‌های خوب ترجیح می‌داد.
مثال:
His tastes were quite plebeian, favoring fast food over fine dining.
معنی(example):
طبقه عامیانه در روم باستان حقوق محدودی داشت.
مثال:
The plebeian class in ancient Rome had limited rights.
معنی فارسی کلمه plebeian
:
عامیانه، معمولی یا متعلق به قشر مردم عادی، به ویژه در مقابل افراد متمول.
