معنی فارسی pleb
B2 /plɛb/مردم عادی یا طبقه پایین جامعه، معمولاً به کسانی گفته می‌شود که از نظر اجتماعی پایین‌تر هستند.
A common person; used derogatorily to refer to someone of lower social status.
- noun
- adjective
A commoner, a member of the lower class of a society.
A common person, an unsophisticated or cultureless person.
(usually derogatory) A freshman cadet at a military academy.
Of or concerning the lower class of a society.
Undistinguished, commonplace, unsophisticated, vulgar, coarse.
او شوخی کرد که فقط یک آدم معمولی در میان ثروتمندان است.
He joked that he was just a pleb among the wealthy.
در بحث، او به خود به عنوان یک فرد معمولی اشاره کرد.
In the discussion, he referred to himself as a pleb.
معنی فارسی کلمه pleb
:
مردم عادی یا طبقه پایین جامعه، معمولاً به کسانی گفته می‌شود که از نظر اجتماعی پایین‌تر هستند.
