معنی فارسی plenipotentiary
C1 /plɛn.ɪ.poʊˈtɛn.ʃ(i)əɹ.i/شخصی که قدرت تام دارد تا به نام یک دولت یا سازمان تصمیم‌گیری کند.
A person invested with full power to act on behalf of another, particularly in diplomatic contexts.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A person invested with full powers, especially as the diplomatic agent of a sovereign state, (originally) charged with handling a certain matter.
adjective
معنی(adjective):
Invested with full power.
معنی(adjective):
Of or relating to a plenipotentiary agent
example
معنی(example):
سفیر به عنوان یک نماینده مطلق برای مذاکره درباره پیمان منصوب شد.
مثال:
The ambassador was appointed as a plenipotentiary to negotiate the treaty.
معنی(example):
یک نماینده مطلق می‌تواند به نمایندگی از دولت خود تصمیم‌گیری کند.
مثال:
A plenipotentiary can make decisions on behalf of their government.
معنی فارسی کلمه plenipotentiary
:
شخصی که قدرت تام دارد تا به نام یک دولت یا سازمان تصمیم‌گیری کند.
