معنی فارسی pompous
B2 /ˈpɑmpəs/خودبزرگ‌بینا، فردی که خود را مهم‌تر از دیگران می‌پندارد و به طور غیرطبیعی احساس برتری می‌کند.
Affectedly and irritatingly grand, especially in speech or writing.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Affectedly grand, solemn or self-important.
example
معنی(example):
او نگرش خودبزرگ‌بینی دارد که همه را عصبانی می‌کند.
مثال:
He has a pompous attitude that annoys everyone.
معنی(example):
تزئینات خودبزرگ‌بینانه اتاق حس یاوه‌گویی داشت.
مثال:
The pompous decor of the room felt pretentious.
معنی فارسی کلمه pompous
:
خودبزرگ‌بینا، فردی که خود را مهم‌تر از دیگران می‌پندارد و به طور غیرطبیعی احساس برتری می‌کند.
