معنی فارسی prancing
B1 /ˈpɹæn.sɪŋ/حرکت و رقص کردن با شوق، به ویژه در مکانهای آزاد.
The act of moving about in a lively, spirited manner.
- verb
- noun
- adjective
verb
معنی(verb):
(of a horse) To spring forward on the hind legs.
معنی(verb):
To strut about in a showy manner.
noun
معنی(noun):
The act of one who prances.
adjective
معنی(adjective):
That prances
example
معنی(example):
کودکان در پارک بازی میرقصند.
مثال:
The children are prancing in the playground.
معنی(example):
او عاشق رقصیدن در باغ است.
مثال:
She loves prancing around the garden.
معنی فارسی کلمه prancing
:
حرکت و رقص کردن با شوق، به ویژه در مکانهای آزاد.
