معنی فارسی preachment
B1موعظه، سخنرانی یا بیان عقاید یک شخص برای قانع کردن دیگران.
A religious discourse or speech intended to instruct or persuade others.
- noun
noun
معنی(noun):
(now chiefly depreciative) Preaching; sermonizing.
معنی(noun):
An instance of preaching; a sermon or homily.
example
معنی(example):
موعظه کشیش الهام‌بخش جماعت بود.
مثال:
The preacher's preachment inspired the congregation.
معنی(example):
موعظه مداوم او درباره زندگی سالم می‌تواند طاقت‌فرسا باشد.
مثال:
His constant preachment about healthy living can be overwhelming.
معنی فارسی کلمه preachment
:
موعظه، سخنرانی یا بیان عقاید یک شخص برای قانع کردن دیگران.
