معنی فارسی preclusion
C1ممانعت، عملی که مانع از پذیرفته شدن یا استفاده از چیزی می‌شود.
The act of preventing something from being accepted or used.
- noun
noun
معنی(noun):
The act of precluding.
معنی(noun):
The condition of being precluded.
example
معنی(example):
جلوگیری از برخی شواهد ممکن است بر نتیجه دادگاه تأثیر بگذارد.
مثال:
The preclusion of certain evidence may affect the trial outcome.
معنی(example):
قوانین جلوگیری کمک می‌کنند تا انصاف در روند قانونی حفظ شود.
مثال:
Preclusion rules help maintain fairness in the legal process.
معنی فارسی کلمه preclusion
:
ممانعت، عملی که مانع از پذیرفته شدن یا استفاده از چیزی می‌شود.
