معنی فارسی predicated
B1 /ˈpɹɛdɪˌkeɪtəd/به معنای تأیید یا تصدیق چیزی در جمله یا بیان.
Declared or affirmed; stated as a characteristic or property.
- verb
verb
معنی(verb):
To announce, assert, or proclaim publicly.
معنی(verb):
To assume or suppose; to infer.
معنی(verb):
(originally United States) to base (on); to assert on the grounds of.
معنی(verb):
(grammar) To make a term (or expression) the predicate of a statement.
معنی(verb):
To assert or state as an attribute or quality of something.
example
معنی(example):
واژه پریدیکتد نشان می‌دهد که چیزی تأیید یا تصدیق شده است.
مثال:
The term predicated suggests that something is affirmed or asserted.
معنی(example):
در منطق، بیانیه‌ها معمولاً بر اساس فرضیات خاصی پریدیکت می‌شوند.
مثال:
In logic, statements are often predicated on certain assumptions.
معنی فارسی کلمه predicated
:
به معنای تأیید یا تصدیق چیزی در جمله یا بیان.
