معنی فارسی predicates
B1 /ˈpɹɛdɪkəts/پریدیکیت، بخش جمله است که اطلاعاتی درباره عمل یا وضعیت موضوع ارائه می‌دهد.
The part of a sentence or clause containing a verb and stating something about the subject.
- noun
(grammar) The part of the sentence (or clause) which states something about the subject or the object of the sentence.
In "The dog barked very loudly", the subject is "the dog" and the predicate is "barked very loudly".
A term of a statement, where the statement may be true or false depending on whether the thing referred to by the values of the statement's variables has the property signified by that (predicative) term.
A nullary predicate is a proposition.
An operator or function that returns either true or false.
پریدیکیت‌ها درباره عمل موضوع در یک جمله به ما می‌گویند.
Predicates tell us about the action of the subject in a sentence.
درک پریدیکیت‌ها برای فهم ساختار جمله ضروری است.
Understanding predicates is crucial for grasping sentence structure.
معنی فارسی کلمه predicates
:
پریدیکیت، بخش جمله است که اطلاعاتی درباره عمل یا وضعیت موضوع ارائه می‌دهد.
