معنی فارسی predicator
B1پیشوند، فعل یا عبارتی است که عمل فاعل را مشخص می‌کند و بخش اصلی جمله را تشکیل می‌دهد.
The main verb in a clause that conveys the action or state of the subject.
- noun
noun
معنی(noun):
That which predicates; that designates a property or relationship
example
معنی(example):
پیشوند معمولاً یک فعل در یک جمله است.
مثال:
The predicator is often a verb in a sentence.
معنی(example):
در یک بند، پیشوند عمل یا وضعیت فاعل را مشخص می‌کند.
مثال:
In a clause, the predicator indicates the action or state of the subject.
معنی فارسی کلمه predicator
:
پیشوند، فعل یا عبارتی است که عمل فاعل را مشخص می‌کند و بخش اصلی جمله را تشکیل می‌دهد.
