معنی فارسی preemption
B1 /priːˈɛmpʃən/عملی که در آن یک اقدام به صورت پیشگیرانه صورت می‌گیرد.
The act of taking action to prevent something from happening
- noun
noun
معنی(noun):
The purchase of something before it is offered for sale to others.
معنی(noun):
The purchase of public land by the occupant.
معنی(noun):
The temporary interruption of a task without its cooperation and with the intention of resuming it at a later time.
معنی(noun):
The displacement of a lower jurisdiction's laws when they conflict with those of a higher jurisdiction.
example
معنی(example):
پیش‌دستی در قرارداد غیرمنتظره بود.
مثال:
The preemption of the contract was unexpected.
معنی(example):
پیش‌دستی معمولاً در زمینه‌های قانونی استفاده می‌شود.
مثال:
Preemption is often used in legal contexts.
معنی فارسی کلمه preemption
:
عملی که در آن یک اقدام به صورت پیشگیرانه صورت می‌گیرد.
