معنی فارسی presupposition
B2 /pɹiː.sʌ.pəˈzɪ.ʃ(ə)n/فرض ضمنی، چیزی که به طور ناخودآگاه پذیرفته شده است و در قضاوت‌ها و گفتار منطقی قرار دارد.
An assumption or belief that is accepted without proof in a conversation or argument.
- noun
noun
معنی(noun):
An assumption made beforehand; a preliminary conjecture or speculation.
معنی(noun):
The act of presupposing.
معنی(noun):
An assumption or belief implicit in an utterance or other use of language.
example
معنی(example):
فرض ضمنی در استدلال او flawed (ناکامل) بود.
مثال:
The presupposition in his argument was flawed.
معنی(example):
هر بیانی یک فرض ضمنی زیرین دارد.
مثال:
Every statement has an underlying presupposition.
معنی فارسی کلمه presupposition
:
فرض ضمنی، چیزی که به طور ناخودآگاه پذیرفته شده است و در قضاوت‌ها و گفتار منطقی قرار دارد.
