معنی فارسی pretentious
B2 /pɹɪˈtɛnʃəs/خودبرتربین، فردی که به صورت غیر واقعی و بنا به تلاش برای نشان دادن خود بهتر از آنچه که هست، ظاهر می‌شود.
Claiming or pretending increased importance or merit, especially when unjustified.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Intended to impress others; ostentatious.
مثال:
Her dress was obviously more pretentious than comfortable.
معنی(adjective):
Marked by an unwarranted claim to importance or distinction.
مثال:
Their song titles are pretentious in the context of their basic lyrics.
example
معنی(example):
نگارخانه هنری خودبرتربین هزینه‌های بالایی می‌گرفت.
مثال:
The pretentious art gallery charged high fees.
معنی(example):
او به خاطر رفتار خودبرتربینش در مهمانی مورد انتقاد قرار گرفت.
مثال:
He was criticized for his pretentious behavior at the party.
معنی فارسی کلمه pretentious
:
خودبرتربین، فردی که به صورت غیر واقعی و بنا به تلاش برای نشان دادن خود بهتر از آنچه که هست، ظاهر می‌شود.
