معنی فارسی preterite
B2 /ˈpɹɛtəɹət/زمان گذشته مختصری است که برای بیان عمل‌های انجام‌شده در گذشته به کار می‌رود.
A grammatical tense used to describe actions that were completed in the past.
- noun
- adjective
(grammar) The preterite tense, simple past tense: the grammatical tense that determines the specific initiation or termination of an action in the past.
(grammar, of a tense) showing an action at a determined moment in the past.
Belonging wholly to the past; passed by.
زمان گذشته (پرتریت) برای توصیف اقداماتی که در گذشته کامل شده‌اند، استفاده می‌شود.
The preterite tense is used to describe actions completed in the past.
در زبان اسپانیایی، شکل گذشته (پرتریت) فعل نشان‌دهنده یک عمل کامل‌شده است.
In Spanish, the preterite form of the verb indicates a completed action.
معنی فارسی کلمه preterite
:
زمان گذشته مختصری است که برای بیان عمل‌های انجام‌شده در گذشته به کار می‌رود.
