معنی فارسی pretext
B2 /ˈpɹiːtɛkst/بهانه یا دلیلی ظاهری که برای توجیه عمل یا رفتاری استفاده می‌شود، در حالی که هدف اصلی متفاوت است.
A reason given in justification of a course of action that is not the real reason.
- noun
- verb
A false, contrived, or assumed purpose or reason; a pretense.
The reporter called the company on the pretext of trying to resolve a consumer complaint.
To employ a pretext, which involves using a false or contrived purpose for soliciting the gain of something else.
The spy obtained his phone records using possibly-illegal pretexting methods.
او با بهانه بیمار بودن، از جلسه فرار کرد.
He used a pretext of being sick to avoid the meeting.
بهانه کم‌رنگ بود، اما به هدفش رسید.
The pretext was flimsy, but it served its purpose.
معنی فارسی کلمه pretext
:
بهانه یا دلیلی ظاهری که برای توجیه عمل یا رفتاری استفاده می‌شود، در حالی که هدف اصلی متفاوت است.
