معنی فارسی prodigy
B2 /ˈpɹɑdɪdʒi/نابغه، به فردی اطلاق می‌شود که استعداد فوق‌العاده‌ای در یک رشته خاص دارد.
A person, especially a young one, endowed with exceptional qualities or abilities.
- noun
noun
معنی(noun):
An extraordinary thing seen as an omen; a portent.
معنی(noun):
An extraordinary occurrence or creature; an anomaly, especially a monster; a freak.
معنی(noun):
An amazing or marvellous thing; a wonder.
معنی(noun):
A wonderful example of something.
معنی(noun):
An extremely talented person, especially a child.
example
معنی(example):
او یک نابغه موسیقی است که در سنین پایین سمفونی می‌سازد.
مثال:
He is a musical prodigy, composing symphonies at a young age.
معنی(example):
این نابغه کودک با مهارت‌های ریاضی‌اش همه را شگفت‌زده کرد.
مثال:
The child prodigy amazed everyone with her mathematical skills.
معنی فارسی کلمه prodigy
:
نابغه، به فردی اطلاق می‌شود که استعداد فوق‌العاده‌ای در یک رشته خاص دارد.
