معنی فارسی prominences
C2برجستگی‌ها، ویژگی‌ها یا نقاط عطفی که توجه را جلب می‌کنند.
Notable features or peaks that attract attention.
- noun
noun
معنی(noun):
The state of being prominent: widely known or eminent.
معنی(noun):
Relative importance.
معنی(noun):
A bulge: something that bulges out or is protuberant or projects from a form.
معنی(noun):
(topography) Autonomous height; relative height or prime factor; a concept used in the categorization of hills and mountains.
example
معنی(example):
برجستگی‌های خورشید معمولاً در طول خورشیدگرفتگی مشاهده می‌شوند.
مثال:
The prominences of the sun can often be seen during a solar eclipse.
معنی(example):
او امسال به برجستگی‌های جدیدی در حرفه‌اش دست یافته است.
مثال:
She has achieved new prominences in her career this year.
معنی فارسی کلمه prominences
:
برجستگی‌ها، ویژگی‌ها یا نقاط عطفی که توجه را جلب می‌کنند.
